қаноаткорона

[قناعت کارانه]

бо қаноат ба чизи андак, бо чизи кам қонеъ ва розӣ шуда; қаноат кунон(и)дан а) тарзи бавоситаи қаноат кардан; қонеъ кардан, розӣ кунонидан, ризоманд намудан; б) бовар кунонидан, мутмаин сохтан